Modern toplumun başat özelliği sekülerleşme süreci, dinin dünyadan uzaklaştırılmasını, insanın tanrılaştırılmasını, yani modern paganizmi doğurdu.Postmodern toplumda bu sekülerleşme süreci, dünyevî olanın dinselleştirilmesi ile sonuçlandı: Neo-pagan bir dünya kuruldu: Dünyevî, beşerî olan her şey kutsallaştırıldı. Din-dışı kutsallıklarda ürpertici bir patlama yaşandı.

Medyanın toplumu sekülerleştirme süreci, toplumun bütün katmanlarına derinlemesine yayılıyor: Kişilik ve ahlâk, fikir ve sanat değil, cinsellik, gayr-meşru ilişkiler, kız-erkek arkadaşlığı idealize ediliyor, özendiriliyor.Türkiye, kendi kendini sömürgeleştiren her şeyi çözücü düşündürücü bir sekülerleşme süreci yaşıyor.

Bencilleşme, bireyselleşme, müstehcenleşme, dünyevî çıkarları, kariyeri, parayı yegâne hayat ve varoluş şartı hâline getirme, toplumu, aileyi ve ferdi İslâmî duyarlıklardan, hayattan, dünyadan hızla uzaklaştırdı.

Bencilleşme, bireyselleşme, müstehcenleşme, dünyevî çıkarları, kariyeri, parayı yegâne hayat ve varoluş şartı hâline getirme, toplumu, aileyi ve ferdi İslâmî duyarlıklardan, hayattan, dünyadan hızla uzaklaştırdı.

İki sekülerleşme çağı var: İlki modernlikle birlikte yaşanan, ikincisiyse postmodernlikle birlikte yol alan, yol olan!

Modern toplumun başat özelliği sekülerleşme süreci, dinin dünyadan uzaklaştırılmasını, insanın tanrılaştırılmasını, yani modern paganizmi doğurdu.

Postmodern toplumda bu sekülerleşme süreci, dünyevî olanın dinselleştirilmesi ile sonuçlandı: Neo-pagan bir dünya kuruldu: Dünyevî, beşerî olan her şey kutsallaştırıldı. Din-dışı kutsallıklarda ürpertici bir patlama yaşandı.

Sonuçta modernliğin siyasî haklar rejimi demokrasi çöktü. Postmodernliğin hızı, hazı ve ayartıyı kutsayan dromokrasi rejimi, çağı şekillendiren yegâne itici güce dönüştü: Modern demokrasinin bitişi, postmodern dromokrasinin zaferi!