Bir peygamberin en büyük kaygısı. Döne döne yaptığı dua. Zürriyetim, evladım, neslim ne olacak? Nesillerin kurtuluşu için babalarının peygamber olması yetmiyor. Hz. İbrahim'in içten içe yakarışına tanık oluyoruz. Naif yüreğiyle yalvarıyor. İbrahim'in yeryüzünün önderi olması yetmiyor. Davasını misyonunu yüklenecek, mirasına sahip çıkacak bir nesil arayışında.

Yüce Rabbimiz, Kerim Kitabı'nda Hazreti Muhammed'in (sav) güzel örnekliğinde gördüğümüz gibi, Hazreti İbrahim'in (as ) güzel örnekliğine dikkatimizi çeker.

"İbrahim'de ve onunla beraber olanlarda, sizin için gerçekten güzel bir örnek vardır." (Mümtehine, 60/4)

Hazreti İbrahim'in (as) tevhid mücadelesini tefekkür ederken, onun dört duası ilgimi çekti.

Evet, onun güzel örnekliği ve dua da önceliği neydi?

Titrek bir ses ve hasret yüklü bir yürekle duaya nasıl yoğunlaşıyordu?

Daha doğrusu duasının ana teması neler içeriyordu?

Duasındaki derinlik ve o derinlikler içinde içi sızlayarak, kıvranarak Rabbinden ne talep ediyordu?

Sanıyorum bu konuda Hazreti İbrahim'in (as) hassasiyet ve samimiyetini yakalayabilirsek, yaşadığımız çağın önceliğini netleştirmiş olacağız.

Önce Hazreti İbrahim'in (as) dört duasını paylaşayım;

Bir.

"Bir zamanlar Rabbi, İbrahim'i birtakım kelimelerle sınamış, onları tam olarak yerine getirince:

-Ben seni insanlara önder (imam) yapacağım, demişti