Bayrama bir adım kala, hayatı ekranlarda değil, pencerelerde aramanın vaktidir. Tabiatın sesiyle bütün gürültüleri bastırmanın vaktidir. Şabanla sulanıp, Ramazanla arınmanın vaktidir. Güneşin altında ruhlarımızı ısıtmanın vaktidir. Toprağın kokusunu içimize çekmenin vaktidir. Dua dua yükselmenin vaktidir.

Üç ayların gölgesi üzerimizde ve rahmet yüzünü gösterdi göklerden, içimde yağmuru, rahmeti ve duayı birazda kendimi biriktiriyorum.

Eğriyken doğrulmanın. Eksikken tamamlanmanın ve rahmanın rahmet sağanağının içinde, yeryüzünün rahmetle yıkandığı o eşsiz zamanlardayız…

Her şeyin kendiliğinden olduğunu, devranın kendiliğinden döndüğünü, tohumun kendini çatlattığını, fidanın kendi kendine boy verdiğini, dallara bereketin kendi kendine geldiği anlardayız…

Niyet ettik besmeleyle, kendimizden bir adım geri çekilmeye, kendimizde kalmaktan, kendimize kapılmaktan, kendimizle oynamaktan, kendimizle dolmaktan, geri çekildik bir adım, kendimize bakmak, âleme bakmak, , âlemden kendimize bakmak için, kendimizden âleme bakmaya. Haddimizi bilmeye haddimizi bulmaya, aczimize dokunmaya, niyet ettik besmeleyle…