On dokuzuncu yüzyılın başlarında milyonlarca masum insanın kellesi üzerine kurulan komünist Rusya, zulmünü yüzyılın sonuna kadar sürdüremedi ve darmadağın oldu. Çünkü zulüm ile âbâd olunmaz. Yani zulüm ile ülkeler mâmur olmaz, toplumlar mutluluğa ermez. Şu anda İsrail, bulunduğu topraklarda korku ve tedirginlikle yatıp kalkmaktadır. Hem kendi huzursuz olmakta, hem de etrafındakileri huzursuz ve mutsuz etmektedir.

Müslüman kardeşlerimizin başına gelenler ne ilktir, ne de son... İslâm tarihi boyunca Müslümanlara en büyük düşmanlık, Yahudilerden gelmiştir. Mesela Medine’de doğmuş İslâm devletine karşı bütün grupları, bütün müşrikleri bir araya getiren Yahudi’dir. Hz. Osman (ra) dönemindeki ve sonraki fitnelerde önde olanlar da Yahudilerdir. Fatih Sultan Mehmet’i Yahudiler zehirledi. Abdülhamit’in düşmesinde, Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılmasında bunlar en önemli rolleri üstlenmişlerdir.

Firavunlar, Nemrutlar, Şeddatlar, Kazıklı Voyvodalar, Şaronlar, Haccac-ı Zalimler, Yezitler ve daha niceleri… Bunların hepsi tarihin karanlık sayfalarında kalmış, nefretle anılan kişilerdir. Yaptıkları zulmün altında kalarak yok olup gitmişlerdir. Çünkü zulüm yok olmaya mahkûmdur. Küfür devam eder, zulüm devam etmez. İsrail ve onun taşeronu Amerika da bu gerçeği bilsin. Onların sonu da bu zalimlerin sonu gibidir.
Zalimler utanmaz ve nankördür. Yahudileri, batının yaptığı zulümden kurtararak onlara rahmet ve merhamet kanatlarını açan Osmanlılardır. Onlar Osmanlının torunlarına minnet borçlarını böyle ödüyorlar. Masumlara karşı yardım edenlerin torunlarını öldürerek teşekkürlerini ifade ediyorlar. İşte İsrail’in bu zalim yöneticilerinin, kendilerine yapılan iyiliğe karşı minnet borçlarını ödeme ve teşekkür etme tarzları bu şekildedir. Kan ve ölüm.

On dokuzuncu yüzyılın başlarında milyonlarca masum insanın kellesi üzerine kurulan komünist Rusya, zulmünü yüzyılın sonuna kadar sürdüremedi ve darmadağın oldu. Çünkü zulüm ile âbâd olunmaz. Yani zulüm ile ülkeler mâmur olmaz, toplumlar mutluluğa ermez. Şu anda İsrail, bulunduğu topraklarda korku ve tedirginlikle yatıp kalkmaktadır. Hem kendi huzursuz olmakta, hem de etrafındakileri huzursuz ve mutsuz etmektedir.

Allah-u a’lem, Gazze’de yaptıkları son zulüm, yakın gelecekte onların sonunu getirecektir. Çünkü tarihte bu hep böyle olmuştur. Zalim rejimler ve onların bânileri, erinde gecinde tarihin çöplüğünü boylamıştır. İnşaallah bu çöplüğe giderken, ona güvenerek şımardığı Amerikan babalarını da peşlerine takacaklardır. İnşaallah dünya yeni bir “adalet düzenine” gebedir. Her doğum sancılı olduğu gibi “adalet düzeninin” doğumu da sancılı olacaktır. Dünya adalet gönüllüleri bu zulüm karşısında pes etmemelidir. Bizim kutsal kitabımız, “hak nizam” için “geçmiş milletlerin çektiği sıkıntıyı çekmeden huzura erişilemeyeceğini, cennete ulaşılmayacağını” (Bkz.Bakara, 2/214) beyan eder. Zalimlerin zulüm bombalarının kendi ellerinde patlaması için, “dünya adalet nizamının” bağlılarının kesintisiz bir gayret içinde olması gerekmektedir. Zulme seyirci kalınarak adalet beklenmez. Adalet seferimiz sürekli olduğu müddetçe, Allah’tan zafer bekleme hakkımız olacaktır. Zulme alkış tutanların yoğun olduğu ve bunları görmezlikten gelenlerin kahir ekseriyette bulunduğu bir dünyayı, Allah kendi haline terk eder. Bu da zulmün uzamasına sebep olur, sürekliliğine değil. Erinde gecinde zulüm karşısında insanlık patlama noktasına gelir ve zalimlerin zulmüne son verir. Firavunlar karşısında Musaları, Nemrutlar karşısında İbrahimleri, Ebu Cehiller karşısında Muhammedleri, Haçlılar karşısında Selahaddin Eyyubileri bulurlar.