Zaman ve mekân birimlerinin kesiştiği yerde, yapılması icap eden, amelleri, görevleri, hizmetleri yapmak, Allah için yapılan bir ibadettir. Zamanın ve mekânın kesiştiği yerlerdeki vazifeleri yerine getirirken, o vazifeleri bizden isteyen varlığı (Allah’ı) hatırlamak zikirdir.

Ümmetin her gün yüzlerce fidanını Gazze'de kurban verdiği bu günlerde nefes alıp vermek bile o kadar zor ki. Ümmet coğrafyası kundaklanıyor, bu coğrafyanın gül yüzlü çocukları bir bir toprağa düşüyor. Her sabah ölümle gözümüzü açıyoruz. Bu acılar içinde hem yaşıyoruz hem de Rabbimizden utanıyoruz.

Müslüman bir insanın rastgele bir hayatı ve hayat tarzı olamaz. Onun hayatının manası, maksadı ve hedefi vardır. Kendisini yaratan Rabbi ile olan iletişimi, irtibatı, belli zaman ve belli mekânlarla kayıtlı değildir. Müslüman şahsiyet her zaman ve mekânda Allah ile irtibat ve iletişim halindedir.

Her mümin insan inanır ki, insan ilahi bir denetim altında ve şahitli bir hayat sürer.

Allah’ın huzurunda yedi şey insan hakkında şahitlikte bulunacaktır. Bunlar:

1- Zaman,

2- Mekân: “İşte o gün yer Rabbinin ona bildirmesiyle bütün haberleri anlatır.” (Zilzal, 99/4)

3- Diller,

4-Eller ve ayaklar: “Yapmış olduklarına, dilleri, elleri ve ayaklarının aleyhlerinde şahitlik edeceği gün onlar için çok büyük bir azab vardır.”(Nur,24/24)

5- İnsanın yaptıklarını yazan iki melek: “Şunu iyi bilin ki üzerinizde bekçiler, değerli yazıcılar vardır. Onlar yapmakta olduklarınızı bilirler.” (İnfıtari, 82/10-11-12)

6- Divan-ilahi huzur: “Bu, yüzünüze karşı gerçeği söyleyen kitabımızdır. Çünkü biz, yaptıklarınızı kaydediyorduk.” (Casiye, 45/29)

7- Rahman olan Allah (cc): “Ne zaman sen bir işte bulunsan, ne zaman Kur’an’dan bir şey okusan ve siz ne zaman bir iş yaparsanız, o işe daldığınız zaman biz mutlaka üstünüzde şahidizdir. Ne yerde ne gökte zerre ağırlığınca bir şey Rabbinden uzak ve gizli kalmaz. Bundan daha küçüğü ve daha büyüğü yoktur ki apaçık kitapta (levh-i mahfuzda) bulunmasın.”(Yunus, 10/61)

Özet halinde takdim etmiş olduğumuz ayetlerin ışığında gerçekleşecek bir hayat, en şerefli, en hayırlı ve en bereketli bir hayat olur. Yaratılan insan, Yaratanını sürekli olarak hatırladığında, O’nun her zaman kendisiyle beraber olduğunu, şahdamarından daha yakın olduğunu tasdik edip, kabul ettiğinde kaliteli bir hayat tarzı oluşur. Bu nimetin gerçekleşmesinin sebebi ise bellidir: Yaratılan insan, kendisini yaratan varlığı hiç unutmamaktadır.