Tarihte çok önderler gelip geçmiştir. Ama insanlık bugün onlardan ders alamamaktadır. Çünkü onlar hep önderliğe soyunmuşlar, lâkin bir türlü halkına, tebaasına örnek olamamışlardır. İslam’ın tasvip ettiği önderler, aynı zaman da örnek insanlardır. Önderlik ve örneklik tıpkı etle tırnak gibidir, ikiz kardeşe benzer.

Hz. Muhammed (sav), günümüz problemlerine en güzel reçeteleri sunmaktadır. Lakin üzülerek ifade edelim ki; ortada büyük bir mesele var. Günümüz insanı, Peygamberi örnek almaktan uzak yaşıyor. Bu meselede herkes, sorumluluğu bir başkasına atmaya çalışıyor. Peygamberi örnek alma ve başkalarına anlatmada sağa sola bakmadan gelin hep beraber büyük bir adım atalım. Sorumluluk bilinci ile hareket edelim ve en başta kendimiz, aile bireylerimiz, yakınlarımızdan başlayarak onu bunu değil Peygamberimizi kendimize örnek alalım ve bu örneklik ile başkalarına örnek olmaya çalışalım.

Her doğan ve doğuran ölüme mahkûmdur. İnsanlar, nasıl ki doğup ölüyorsa; fikirler, yasalar, devletler de doğar ve ölürler. Ölmeyecek olan ancak Allah’tır. Allah katından gelen vahiy, Kur’an, İslam da ebedidir.

Sezar, Neron öldü, Mussolini ve Adolf Hitler de öldü. Ancak Kur’an yaşamaktadır. Lenin ve Mao, Enver Sedat ve Rıza Şah da öldü. Ancak Kur’an hala dipdiridir. Milli Şef olarak tarihe geçen İsmet İnönü ve 27 Mayıs’ın cunta lideri Cemal Gürsel de öldü, amma Kur’an halâ yaşamaktadır.

Sadece hayatta kalan Kur’an mı? Ölümü olmayan, miadı dolmayan ve hep taze kalacak olan Peygamberimizin sözleri de dipdiridir.

Tüm insanlığın yapıştıkça, sarıldıkça sapıtmayacağı iki ölümsüz kaynak vardır bugün. Bu iki kaynak Kur’an ve Sünnet’tir. Kur’an’ın nasıl yaşanacağını sünnetiyle ümmetine gösteren Hz. Peygamberimiz, beşer dünyasıyla aramızdan ayrıldı. Risaletiyle her an aramızda, yanımızda ve önümüzde. Önümüzü aydınlatmaya hep devam edecek.

O güzel, örnek, rehber insanı adım adım takip etmesi gereken ümmeti, dünya durdukça O’nu yine adım adım takip edecek, önder ve örnek olarak O’nu bilecek ve işte bu iman ile Allah’ın huzuruna varacaktır.

Tarihte çok önderler gelip geçmiştir. Ama insanlık bugün onlardan ders alamamaktadır. Çünkü onlar hep önderliğe soyunmuşlar, lâkin bir türlü halkına, tebaasına örnek olamamışlardır. İslam’ın tasvip ettiği önderler, aynı zaman da örnek insanlardır. Önderlik ve örneklik tıpkı etle tırnak gibidir, ikiz kardeşe benzer.

Bir önderin ahlaki yapısı, şahsiyeti, edebi, takvası, Allah korkusu, ilmî şahsiyeti onun örnekLİK dünyasını yansıtır. Günümüz toplumu bugün Lenin’in, Mao’nun, Enver Sedat’ın, Babrak Karmal’ın hangi örnek hayatını kendisine rehber edinecektir? Sulbümüzden gelen oğlumuza, kızımıza ahlaki dünyasını kazandırırken, hangi liderin, hangi önderin bıraktığı güzel hayatından iktibas (alıntı) yapacağız?