Modern kültürün çağımız insanına dayattığı ev anlayışı ile İslam’ın istediği ev anlayışı çok örtüşmüyor. Evlerin bir pansiyon, bir lokanta olarak kullanıldığı, çocukların kreşlerde ve yuvalarda büyütüldüğü, aile bireylerinin ancak akşamları ve tatil günlerinde bir araya gelebildiği sentetik kurumlar İslam’ın aile anlayışına ne kadar uygun bilemiyorum.

Ailemiz için günlük, haftalık, aylık ve senelik planlar, projeler yapmalıyız. Günlük: İbadetlere dikkat edilmeli, ev düzeni ve temizliği yapılmalı. Yemek, çocuk bakımı ve eşe karşı ilgi ihmal edilmemeli. Haftalık: Akraba ziyaretleri yapılmalı, komşularla İslami ve insani ölçüler içinde ilgilenmeli. Aylık: Bir aylık hayatın muhasebesi yapılmalı. Tedavi gerekiyorsa tedavi olunmalı, hasta ziyaretleri yapılmalı, alış veriş ihtiyacı giderilmeli. Senelik: Uygun bir yerde tatil yapılmalı ya da umreye gidilmeli, uzaktaki dost ve akrabalar ziyaret edilmeli.

Aile, toplum yapısının köşe taşıdır ve bu taş, toplum binası için çok önemlidir. Fertler aileyi, aileler toplumu oluşturur. İnsan evinden, ailesinden hareketle topluma ve hayata dâhil olur. İnsan neslinin sürekliliği aile ortamında gerçekleşir.

Beton ya da başka malzemelerden yapılmış binayı eve, aile yuvasına dönüştüren şey; sevgi ve saygıdır. Aile sıcaklık, yuva ve huzur demektir. İslam ailesi Allah adına kurulmuş, meşru nikâh temeline dayanan aile fertlerinin sağlam bir inanca, güzel bir ahlaka sahip olmalarını hedefleyen bir kurumdur. Aileyi birbirine bağlayan asıl bağ, iman bağıdır. Aileyi düzenleyen kurallar hukuk kurallarından çok, sevgi-saygı ve ahlak kurallarıdır. Evlerini inançlarına göre düzene koyamayanlar sokaklarını, işyerlerini ve toplumlarını düzeltemezler.

Modern kültürün çağımız insanına dayattığı ev anlayışı ile İslam’ın istediği ev anlayışı çok örtüşmüyor. Evlerin bir pansiyon, bir lokanta olarak kullanıldığı, çocukların kreşlerde ve yuvalarda büyütüldüğü, aile bireylerinin ancak akşamları ve tatil günlerinde bir araya gelebildiği sentetik kurumlar İslam’ın aile anlayışına ne kadar uygun bilemiyorum.

Ruh ve beden sağlığı için lazım olan ve yokluğu halinde sıkıntı çekilen şeye ihtiyaç denir. İhtiyaçlar maddi ve manevi olmak üzere iki kısımdır. Manevi ihtiyaçlar ruhun gıdaları olan; iman ve ahlaki değerlerdir. Arkadaş ve dost sahibi olmaktır, huzurlu olmaktır. Yüce Rabbimiz insanın manevi ihtiyaçlarını gönderdiği peygamberlerle, ilahi mesajlarla karşılamıştır. Maddi ihtiyaçlar; yemek-içmek, mal mülk sahibi olmak, evlenmek, para, ev, araba, mevki ve meslek sahibi olmak gibi ihtiyaçlardır. İhtiyaç, hayatın devamı için karşılanması zorunlu olanlardır ve sınırlıdır. İstekler ise karşılanması zorunlu olmayan; “olmasa da olur”lardır ve sınırsızdır.