Çocuklar, oyuncaklarıyla ve arkadaşlarıyla oynadıkları gibi anne babalarıyla da oynamak isterler. Bu isteklerinin temelinde ilgi ve sevgi ihtiyacının yattığı bir gerçektir. Anne babasıyla oynayabilen çocuklar, onların yanındaki değerinin farkına varırlar. Yine çocuklar, anne babalarıyla oyun oynarken aradaki mesafenin kalkmasıyla onları daha iyi tanımakta ve kendisinin sevildiği kanısına varmaktadırlar.

Çocuklar, yaratılışları gereği oyun oynamaya meyillidirler. Uyku ve beslenmenin dışındaki zamanlarının büyük çoğunluğunu da oyun oynayarak geçirirler. Çocukluk döneminin en önemli özelliği oyun oynamaktır. Çocukların fiziksel gelişimleri için beslenme ne kadar önemli ise ruhsal gelişimleri için de oyun o kadar önemlidir. Çocuklar için vazgeçilmezler arasında olan oyun, her yaş çocuk için gereklidir. Çocuğun kendini tanımasından tutun da toplumun değerlerine kadar her şeyi oyunla öğrenirler. İmamı Gazali; çocukların oyun oynamalarına müsaade edilmesi gerektiğini söyleyerek sürekli ders çalışan çocuğun; “Kalbinin ölüp, zekâsının söneceğini” belirtmektedir.

İbni Sina ise çocuklardaki oyunun gerekliliğini şu cümlelerle ifade etmektedir: “İki-altı yaş döneminde çocuğun oyun ihtiyacı çoğalır. Bu dönemde çocukların istekleri dikkate alınmalı arzuları yerine getirilmelidir. Çocuk yaşlarda oyun zaruridir. Ancak on dört yaşından sonra azaltılması gerekir.” der.

İbni Sina’nın on üç-on dört yaşlarında oyun oynarken, oyun oynamasının doğru olmadığını söyleyen birine verdiği cevap, çocuklarda oyunun ne kadar gerekli olduğunu anlatmaktadır:

“Her dönemin bir gereği vardır. Çocukluk döneminin de gereği oyundur.”

Atalarımızın “Oynamayan tay at olmaz.” sözü, çocuklardaki oyunun gerekliliğini ve kişilik gelişimleri açısından ne kadar önemli olduğunu çok güzel anlatmaktadır.

Çocukların deneme yanılma yöntemiyle öğrendiğini bilmeyenimiz yoktur. Deneme yanılma yöntemini uyguladıkları en uygun ortamın da oyunlar olduğu bir gerçektir. Çocuklar oyun oynayarak kendi yeteneklerinin farkına varabildikleri gibi diğer arkadaşlarının da yeteneklerinin farkına varabilirler. Çocuklar oyun oynarken sadece eğlenmezler. Eğlenmekle beraber kişisel ve toplumsal birçok şeyi de öğrenirler.

Oyunun Çocukların Kişisel Gelişimine Faydaları:

1. Çocukların kendilerine güvenmelerini sağlar.
2. Çocukların benlik saygılarını yükseltmesini sağlar.
3. Çocukların sorumluluk duygularının gelişmesini sağlar.
4. Çocukların özgüven kazanmalarını sağlar.
5. Çocukların yeteneklerinin farkına varmalarını sağlar.
6. Çocukların deneme yanılma yöntemini uygulayabilecekleri ortamlar sağlar.